ithuvallavo vimarsanam

(THIS IS THE PAGE I MOST LIKE .AND I WANT TO SHARE IT ON MY BLOG.

THE LINK TO THAT PAGE IS http://www.hollywoodbala.com/2009_02_01_archive.html)

பார்த்து முடித்த கையோடு அல்லது கண்ணோடு வேறு எந்த படமும், கணினியை நோக்கி என்னை செலுத்தியதில்லை. ஒரு சில படங்களே, ‘End Credit’ ஓடும்போதும் எழுந்திருக்க மனமில்லாம் உட்கார வைக்கும். The Chronicles of Bow அந்த வகை. இந்த வருடத்தில் நான் பார்த்த முதல் ‘Feel Good' படம்.இன்றுதான் இதை பார்க்கும் வாய்ப்பு கிடைத்தது. ஏற்கனவே இரண்டு ப்ரிட்டிஷ் படங்களுக்கும், ஒரு ப்ரான்ஸ் படத்திற்கும் விமர்சனம் எழுதியிருப்பதால், ’The Chronicles of Bow’-ற்கும் இந்த ப்ளாகில் விதிவிலக்கு கொடுக்கலாம் என்று தோன்றியதால் இந்த பதிவு.இதுவொரு இசை-காமெடி படம். Pink Panther 2 பார்த்து வெறுத்து போயிருந்த நேரத்தில் ‘இன்னொரு காமெடி படமா’ என்று பயந்துகொண்டே பார்த்தேன். ஆனால் நாயகனின் அறிமுக காட்சியே ‘ஆஹா’வென நிமிர்ந்து உட்கார வைத்தது.
கடந்த வருடம் வெளிவந்து பெரிய வெற்றி பெற்ற ‘Get Smart'- என்ற காமெடி படத்தின் கதையும் இதுவேதான். ஆனால் The Chronicles of Bow-ன் தொழில் நுட்ப நேர்த்தியும், நடிகர்கள் தேர்வும், அவர்களின் பண்பட்ட நடிப்பும் ‘Get Smart’-ஐ விட பன்மடங்கு உயர்ந்தது. ஆனால் பரிதாபம்.... அமெரிக்காவில் ‘லிமிடட் ரிலீஸ்’ வெளியீட்டால் மிகக்குறைந்த திரையரங்குகளில் மட்டுமே வெளியிடப்பட்டு, பெரும்பாலான அமெரிக்கர்களுக்கு இதனருமை தெரியாமலே போய்விட்டது. இது ஹாலிவுட் தயாரிப்பில்லாமல் ஆசிய தயாரிப்பானதும் இன்னொரு குறை. இன்னொரு பிரச்சனை. இதை ஆங்கிலத்தில் டப் செய்யாமல், அவர்கள் மொழியிலேயே வெளியிட்டது.
காலம் காலமாக நாம் பார்த்து சலித்த ஜேம்ஸ் பாண்ட் ரக கதையேதான். ஆனால் ட்ரீட்மெண்ட் வேறு. இண்டர்போல் போலீஸுக்கே தண்ணி காட்டி, ஆயுதம் கடத்தும் மிகப்பெரிய கும்பல் ஒன்றை கண்டறிந்து அழிக்க வேண்டிய வேலையை நாயகன் ‘ஜோசப் ச்சேண்டரா’க்கு(Joseph Chandraa) லோக்கல் போலீஸ் அளிக்கிறது. ஐரோப்பாவின் ஒரு பனிமலை நகரின் மூலையில் இருக்கும் சில பல அரைலூசு வில்லன்களை ஒருவழியாக துப்பறிந்து கண்டுபிடிக்கும் நாயகன், தன் காதலி டயானா-கூ-ரியனின் (Diana Ku Riyen) உதவியுடன், அவர்களின் கும்பலுக்குள் நுழைந்து... அத்தனை பேரையும் போட்டுத்தாக்குவதுதான் மொத்த கதையும்.ஏகப்பட்ட ஹை எண்ட் டெக்னிகல் சமாச்சாரங்கள், படம் நெடுகிலும். ஆனால் கொஞ்சம் ‘ஓவர் டோஸ்’ என நினைக்கத் தோன்றுகிறது. அதிகபட்சமாக ஐபாட்/ஐபோனை-யே அலர்ஜியுடன் பார்க்கும் சராசரி அமெரிக்கர்களுக்கு இதில் சொல்லப்படும் பெரும்ப்பாலான டெக்னிகல் வார்த்தைகள் உதறலையே கொடுத்திருக்க வாய்ப்புள்ளது.மிஷன் இம்பாஸிபிள் 3-ல், 'Rabbit Foot'-ஐ எடுக்க முயற்சிக்கும் டாம் க்ரூஸ், அதை எப்படி எடுப்ப்பார் என்பதை காட்டாமல், கட்டடத்தை உடைத்து வெளிவருவது போல காட்டி கடுப்பேற்றுவார்கள்.அதே போல இதிலும் சிங்கிள் லேயர் (அல்லது டபுள் லேயர்... படத்தில் சரியாக இதை சொல்லவில்லை. டைரக்டரின் கவனக்குறைபாடு?!) ஹை டெஃபனிஷன் ஸ்டோர்ஜ்களில் (இதை எப்படி தமிழ் படுத்தறதுன்னு தெரியலை) தங்களுடைய ரகசியங்களை பதிவு செய்து, அல்ட்ரா வயலெட்... இன்ஃப்ரா ரெட் கதிர்கள் என கடுமையான பாதுகாப்பில் வைத்திருக்கும் வில்லன்களிடமிருந்து ஜோசப், எப்படி அதை மீட்கிறார் என்பதை சரியாக சொல்லவில்லை. அதை மட்டும் தெளிவாக காட்டியிருந்தால் இதன் ‘ரீச்’ வேறாக இருந்திருக்கும். டைரக்ருக்கு இதிலும் சிறிய சறுக்கல். லாஜிக் ஓட்டை!இதற்கிடையில் யார் யாரை டபுள்/ட்ரிபிள் க்ராஸ் செய்கிறார்கள் என்பது இன்னும் சுத்தமாக விளங்கவில்லை. ஆனால் ஒரு லாஜிக்கை யோசிப்பதற்கு முன்னால், படு வேகமாக நகரும் திறமையான திரைக்கதையும், எடிட்டிங்கும், அடுத்த லாஜிக் மீறலுக்கு போய்விடுவதால்.. ஒரு கட்டத்தில் எல்லவற்றையும் மறந்து சிரிப்பதை மட்டுமே செய்ய ஆரம்பித்து விடுகிறோம்.படம் முழுக்க குறைந்த பட்சம் ஒரு 1000-2000 லாஜிக் மீறல்கள் இருந்தாலும், காமெடி படத்தில் யாருங்க லாஜிக் எல்லாம் பார்க்கறது.
இதோ.. மாம்மா மியா-வின் ABBA இசை குழுவினருக்கு சரியான போட்டி. ‘Even if you are angry' , 'Are you Crazy’ உட்பட, அனைத்து சவுண்ட் ட்ரேக்குகளும், அருமையான பாடல் வரிகளும்..... கேட்டால் மட்டுமே நான் சொல்வது ‘மிகையில்லை’ எனத்தெரியும். இசையமைப்பாளர் ‘டேவிஸ் ரீப் ரசாட்’ -ஐ (Davis Reep Rasaad) இனி உலகம் முழுக்க கவனிக்க வாய்ப்பு உள்ளது. வாழ்த்துகள்!!!இத்தனை ஃப்ளோரோசெண்ட் கலர்களில் இதற்குமுன் நான் பார்த்த ஒரே படம் ‘The Curse of the Golden Flower' மட்டுமே. விதவிதமான கலர் துணிகளை உடல் முழுக்க சுற்றியபடி அறிமுகமாகும்போதே... மனதில் ‘பஜக்'கும் நாயகன் ச்சேண்டரா, பின் படம் முழுவதும், அதுபோன்ற உடைகளில் வரும்போதெல்லாம் நமக்கு Super Fly தான் நியாபகத்துக்கு வரும், குறிப்பாக அந்த மஞ்சள் நிற சூட்... கலக்கல்..! (ராமராஜன் சார்... உஷார்... உங்களுக்கு போட்டியா நம்ம ஆசியாலயே ஆளுங்க வர ஆரம்பிச்சிட்டாங்க).இந்த படத்தில் உபயோகித்துள்ள தொழில் நுட்பங்களை பற்றி சொல்லிக்கொண்டே போகலாம். 'ரே விவா இர்மன்’-ன் (Ray Viva Rman) ஒளிப்பதிவு அருமையாக தெரிந்தாலும் கன்னாபின்னாவென கத்தரி போட்ட எடிட்டரின் லூசுத்தனத்தால் கண்ணை கட்டுகிறது.நமக்கெல்லாம் க்ராபிக்ஸ் என்றாலே அது ஹாலிவுட் மட்டும்தான். இதோ... ஹாலிவுட்டிற்கு ஆப்பு வைத்திருக்கிறது, இந்த ஆசிய படம். அதிலும் முதல் சவுண்ட் ட்ரேக்கில் சில காட்சிகளே வரும் ‘வீராணம் ஏரி தண்ணி பைப்’பிற்கு கை-கால் வைத்தது போன்ற அந்த கேரக்டர், க்ராபிக்ஸா.. அல்லது நிஜமா என்று சொல்ல முடியவில்லை. அத்தனை நேர்த்தி. படம் முழுக்க இவர்களின் ஆட்சிதான். புகுந்து விளையாடியுள்ளார்கள்.சாதாரண வசனங்களே பட்டையை கிளப்பும்பொழுது, காமெடி வசனங்களை யோசித்துப்பாருங்கள். நாயகன், நாயகி, வில்லன்கள்... கூடவே ஒரு காமெடியன். ஹீரோ வாயை திறக்கும் பொழுதெல்லாம்... அடக்க முடியாமல் சிரிக்க ஆரம்பித்ததில், என் இரண்டு வயது மகள், என்னருகில் வர கூட பயந்தாள் என்றால் பார்த்துக்கொள்ளுங்கள். ஒருவர்.. இருவர்... என்றால் கூட பரவாயில்லை. இப்படி ஒட்டுமொத்த டீமும் அரைலூசாகவே இருந்தால்... ஹா.. ஹா.. ஹா..! பின்னுகிறார்கள்.ஆனால் (படம் ஃப்ளாப் ஆனதால்) சிரிக்க முடியாத இருவர் இதன் தயாரிப்பாளரும், இயக்குனரும்தான். 2008-ஆம் ஆண்டு வெளியான ‘A Gun' என்ற அட்டகாசமான ஆக்‌ஷன் படம்.... இதே தயாரிப்பாளர் தயாரித்து வெளிவந்தது (இதுவும் ஆங்கில டப்பிங் ஆகாமல், அதே மொழியில் அமெரிக்காவில் ரிலீஸ் ஆகியது). சக்கை போடு போடும் என பயங்கர பில்டப் கொடுத்த படம், கல்லையும் மண்ணை கவ்வியதாம். அப்பொழுதும் தங்களது பரிட்சார்த்த முயற்சிகளை கைவிடாமல் தொடர்ந்து கொண்டே இருக்கிறார்கள் இந்த தயாரிப்பாளர்கள் (உலகத்தில் இதுபோல இன்னும் எத்தனை ‘கமல்ஹசன்களோ’).சொந்தமாக யோசிக்க தெரியாத, காப்பி-பேஸ்ட் இயக்குனர் என போன படத்தில் பெயரெடுத்தவராம் இதன் இயக்குனர் ‘ப்ரேப் உடேவாஸ் உன்ரோம்’ (Prab Udevas Unram). நல்லவேளை இனி அந்த பிரச்சனை வராது என நினைக்கிறேன். யாராவது வாய்ப்பு கொடுத்தால்தானே.. இயக்குவதற்கு! ‘A Gun'-ஐ இயக்கியது இவரின் சகோதரர் ‘ரஜுஸ் உன்ரோம்’ (Raajuus Unram). அவர்களின் தலைக்குள் ‘வேலை’ செய்வதற்கு எதுவுமில்லை என்கிற பொழுது, அவர்களை மட்டும் குறை சொல்லி என்ன பயன்?
ட்டோரண்டில் இருந்து டவுன்லோட் செய்து, பார்க்க ஆரம்பிக்கும் முன், அனாசின், ஆஸ்பிரின், டார்ட், முடிந்தால் ஒரு முழக்கயிறு அல்லது விஷம் கூட எடுத்து வைத்துக்கொள்ளுங்கள். படம் முடிந்த பின்(அது வரையிலும் தாக்குப்பிடித்தால் ) தேவைப்படலாம்.டேனியல் க்ரேய்க் இன்னும் உயிரோடு இருப்பது, அவர் இன்னும் இந்த படத்தை பார்க்காத ஒரே காரணத்தால் மட்டுமே என்பது என் தாழ்மையான கருத்து.இன்னும்...இன்னும்...இன்னும்... எழுதிக்கொண்டே போகலாம்... இந்த காவியத்தை பற்றி. ஆனால் எங்கே முடிப்பது என்பது மட்டுமே புரியாத புதிராய் உள்ளது. இந்தளவிற்கு என் மனதை பாதித்த வரலாற்று நிகழ்வு (The Chronicle), ஏ.ஆர். ரஹ்மான் ஆஸ்கர் வாங்கியபோது கூட இல்லை.The Chronicles of Bow - Don't we call this BULL SHIT in back home?????!!!!!!